Kiedy kontrakt zostaje zaakceptowany przez kontrahentow, wowczas dla kazdego kontraktu otwierane jest osobne konto w celu zebrania wszystkich kosztow, ktore dotycza danego kontraktu, a kontraktowi nadawany jest numer seryjny, ktory jest znany i adresowany jako konto kontraktowe.

Wszystkie wydatki, ktore ponoszone sa na konto kontraktu, takie jak materialy, place, koszty podwykonawstwa i tak dalej, obciazaja konto kontraktu.

W swiecie kryptowalut konto kontraktowe to takie, ktore ma saldo Ether (kryptowaluta) i ma powiazany kod, gdzie wykonanie kodu jest wyzwalane przez transakcje lub wiadomosci, ktore sa otrzymywane od innych kontraktow. Po wykonaniu moga one rowniez wykonywac operacje o dowolnej zlozonosci, a takze manipulowac wlasnym persistent storage, ktory moze miec swoj staly stan i wywolywac inne kontrakty.

Wynika to z faktu, ze wszystkie dzialania na blockchainie Ethereum wprawia w ruch poprzez transakcje odpalane z kont zewnetrznych. W zwiazku z tym za kazdym razem, gdy konto kontraktu otrzymuje transakcje, kod, ktory posiada, jest wykonywany zgodnie z instrukcjami parametrow wejsciowych, ktore zostaly wyslane jako czesc samej transakcji. Kod kontraktu jest nastepnie wykonywany przez maszyne wirtualna Ethereum na kazdym z wezlow uczestniczacych w sieci w ramach weryfikacji nowych blokow.

Wykonanie to musi byc jednak deterministyczne, a jego jedynym kontekstem jest pozycja bloku w blockchainie, jak rowniez wszystkie dane, ktore sa dostepne. Bloki w blockchainie reprezentuja wtedy jednostki czasu, gdzie blockchain jest wymiarem czasowym i reprezentuje cala historie stanow, jak rowniez punkt czasu dyskretnego, ktory zostal zaprojektowany przez bloki w ramach samego lancucha.

Artykul pochodzi ze strony KryptoBiblia.pl - slownik kryptowaluty