Bitcoin (BTC) i wiele innych kryptowalut opiera sie na tzw. modelu niewykorzystanych wyjsc transakcyjnych (UTXO).
W modelu UTXO transakcje skladaja sie z wejsc i wyjsc: kiedy uzytkownik chce wyslac komus monety, podaje wejscia do sieci. Ta ostatnia, po przetworzeniu transakcji, produkuje wyjscia, ktore moga byc pozniej wykorzystane jako wejscia dla nowych transakcji.
Byc moze kontrintuicyjnie, saldo adresu Bitcoin nie jest w rzeczywistosci okreslona liczba monet, ktore sa na nim przechowywane, ale raczej zbiorem jeszcze niewydanych wyjsc z poprzednich transakcji. Kiedy wysylasz Bitcoiny, mozesz je wyslac tylko w calym wyjsciu, a reszta jest odsylana jako zmiana.
Jako przyklad: uzytkownik A ma adres Bitcoin z pojedynczym niewydanym wyjsciem 0,5 BTC i chce wyslac 0,3 BTC do uzytkownika B. Nie moga podzielic swojego UTXO z 0,5 monet; zamiast tego musza wyslac pelna kwote do sieci jako jedyne wejscie nowej transakcji.

Siec nastepnie niszczy ten wklad i tworzy trzy nowe wyjscia, ktore dodaja sie do tej samej kwoty: 0,3 BTC do wyslania do uzytkownika B, pewna niewielka oplate do wyslania do gornika, ktory pomaga przetworzyc transakcje i 0,2 BTC, minus oplata gornika, do wyslania z powrotem do uzytkownika A.
W tym przykladzie ostatnie wyjscie ~0,2 BTC to zmiana, ktora uzytkownik A otrzymuje jako nowe UTXO, ktore moze byc pozniej wykorzystane jako wejscie do zainicjowania nowej transakcji.

Artykul pochodzi ze strony KryptoBiblia.pl - podstawy kryptowalut